Fieles a la cita, también este año hemos acudido a este pequeño remanso de paz las clases de 4º de EP, para convivir, y vivir inmersos en un ambiente euskaldun, trabajando en una variada gama de talleres, con animales unos, mas artísticos otros…
Ademas del alumnado habitual, nos han acompañado Anouk, una antigua alumna venida desde Austria, y Sina Garziella, futura profesora en ciernes.
Es cierto que el tiempo no quiere acompañarnos, mas no importa, pues a la gente menuda les da igual… ¡sólo piensan en la fiesta de esta noche y en cómo va a ser la discoteca!
No habra mas jornadas multidisciplinares que éstas. Pasan de barrer o poner las mesas por la mañana, a dar de comer a los conejos, recoger los huevos de las gallinas. Por la tarde, quien no ha estado luchando con las gubias, bien protegidos por unas hermosas gafas, ha pasado por la experiencia de sembrar o se ha sentido la mejor jinete del mundo montando a “Eguzki”.
Mañana llegaremos a casa con las mochilas mas repletas, llenas de barro, de panecillos, de esculturas en madera y de alguna que otra foto…
El cansancio va ganando y las tripas engordando, pues sabido es que la comida de estos parajes, no tiene parangón.
La organización es perfecta, el personal impagable y la estancia una gozada tanto para la gente menuda como para la mas adulta.
En resumen, nuestra opinión como tutoras es que, si alguna actividad hay que mantener, ésta es una de ellas sin ninguna duda.
Elfchen zu unserem Ausflug nach Baratze
BARATZE (4. Mailakoen egonaldia, 2015eko, martxoak 25 -27)
Jasan ditugun hiru egun hauetan, txarra izan den bakarra eguraldia izan da.
Beste urteetan bezala, leku zoragarri honetan bizi ditugun mementu guztiak gogoratzeko modukoak izan dira.
Hara iritsi baino lehen, hango egonaldia arratsaldetik aurrera izaten dela jakinda , asteazkeneko goiza, gure kabuza , eta aurten, ihaz bezala, Bakearen museora joan ginen, Gernika bertan kokaturik dagoela eta. Bertan, txandakatuz, ipuinen tailer rean izan ginen, eta jarraian bisita gidatu bat antolatu genuen gure erara.
Handik Laga hondartzara abiatu ginen, haizetez inguraturik zutik eta nahiko azkar bazkaltzeko hango pasalekutxo batean.
Zorionez, maldaz behera gindoazela, Baratzeko etxea ikusteko urduritasunez beterik, eguzkia agertu zitzaigun… eta kitto, sekulan gehiagorik ez. Snif!
Gasteleraz esan dudan bezala, ekintzak ezberdinak, aberatsak eta benetan interesgarriak izan dira. Ez dugu inoiz “aspertu naiz” leloa entzun gure ikasleengandik.
Amaitzeko, inongo zalantzarik gabe guztik aproposa eta irteera hau ondo finkaturik dagoela pentsatzen dugu bai tutoreak, baita laugarrengo klaustro guztia.